Alice in Dixieland heeft een mooi weekend achter de rug
Alice in Dixieland had wat waar te maken afgelopen weekend: na een aantal sectie-, zang- en tuttirepetities is het belangrijk even lekker te knallen. En dat hebben we gedaan zaterdag. Eerst vroeg op de middag op de Hildener Jazztage (bij Düsseldorf) en later in Het Drentse Nooitgedacht (bij Assen). Het laatste werd beloond met onderstaande recensie in het Asser Journaal
Florerende club had goed jaar met
veel druk bezochte concerten
at the Court prima afsluiting van het seizoen met Benny en Lionel in de revival
ASSEN – Het was even wennen zaterdagavond. Geen inspirerende tocht langs diverse uitgaansgelegenheden langs het Paterswoldsemeer, maar door de lange gangen van Het Hof van Saksen van de ene zaal naar de andere. Qua sfeer en intimiteit kwam het Hof naar onze smaak nogal wat tekort, maar de vijf topbands, die Jazzclub Assen samen met het Hof van Saksen had uitgenodigd, deden de talrijke bezoekers dit voldoende vergeten.
Het Jos van Beest Trio uit Castricum met zangeres Marielle Koeman beet het spits af met swingende jazz, waarmee de stemming er direct al goed inzat. Heel inspirerend was de vrouwenband Alice in Dixieland, die met een bezetting van trompet, trombone, saxofoon, piano, bas en drums bewees dat vrouwen ook hun partijtje kunnen meeblazen. Verrassend goed klonk een aantal nummers van de Andrew Sisters waaronder een uitstekend arrangement van het aloude Tippi Tippi Tin.
Hoewel de naam anders doet vermoeden was het dixiegehalte van de muziek van de dames zeer karig. Zij produceerden een grotendeels jazzy geluid met veel swingend staccato; zij bleven verre van de echte traditionals. “Eigenlijk zijn we allang geen echt dixyland orkest meer, maar vanwege de bekendheid van de naam hebben we die maar zo gelaten”, vertrouwde leidster tromboniste Teddy Steen ons toe.
Ze mogen best weer terugkomen, die uiterst muzikale dames.
Bijzonder muzikaal en indrukwekkend was het optreden van de Gipsy Boys, met de vituoos Kaatchie Rosenberg op sologitaar, Falko Reinhard op ritmegitaar en Sami van Mullem, die een aantal schitterende soli’s liet horen op de contrabas, die hij soms deed klinken als een basgitar.
De band De Aces of Syncopation, met klarinettist Robert Veen, Tom Stuip op banjo, Paul Habraken op sousafoon en met zang van Machteld Cambridge kon met weinig decibellen (maar wel met enige echte vocale uitschieters van Machteld) het publiek in hoge mate bekoren.
Het sluitstuk van de muzikaal zeer succesvolle avond werd verzorgd door het sextet ‘4 Beat 6’ dat opzwepende swing in de stijl van het in de jaren veertig (tweede helft) en vijftig zo populaire Miller Sextet presenteerde. De bandleden, David Lucacs op klarinet, Jacco Griekspoor, vibrafoon, Joop van Deuren, piano, Frans van Geest bas, Martien Oster gitaar en Barry Olthof op drums, lieten geroutineerd en spontaan ook de opzwepende swing van Benny Goodman en Lional Hampton horen.
Het klonk allemaal zo goed en naar beide kanten inspirerend, dat de bandleden twintig minuten langer optraden dan het programma aangaf.
Klarinettist David Lucacs en Jacco Griekspoor op de in het algemeen te weinig te beluisteren, maar oh zo swingende vibes, waren zó virtuoos in de weer dat, áls het bestaat, de heren Goodman en Hampton vanuit de hoogte ongetwijfeld een goedkeurend ‘we bestáán nog’ naar beneden hebben laten dalen.
Het was een uitstekende afsluiting van een goed seizoen met uitsteken bezochte middagen en avonden van de florerende Jazzclub Assen.
Het mag spijtig heten dat het originele ‘Jazz by the Lake’ van de lijst is geschrapt, met een orkestenkeus als die van zaterdagavond, wordt (bijna) alles vergoed.
Jan en Leni Hof
Labels: Alice in Dixieland, Assen, Hildener Jazztage, recensie
posted by ellister @ 14:42
0 comments
